Autor swoją publikacją pragnie uzupełnić literaturę tematu zauważywszy fakt, iż współczesne jemu publikacje zostały wydane w niedostatecznym nakładzie, lub są zrozumiałe jedynie dla profesjonalnych piwowarów.
W ten sposób wdaje się w polemikę z autorem Dokładnej nauki warzenia piwa – Karolem Schmidtem, którego jednak wymienia w swojej bibliografii.
Kurowski swój cel objaśnia: Wyłożone tutaj zasady i postępowania, nie są nowe dla uczonych piwowarów, ale też nie dla nich niniejsze przeznaczam pismo. Nie piszę także dla zwyczajnych naszych tak zwanych mielcarzy, bo mi jest znana ich ograniczoność a mianowicie zarozumiałość, ta wierna uprzedzenia towarzyszka. Zamiarem moim jest stać się użytecznym PP. Gospodarzom, którzy na swoja potrzebę piwo wyrabiają. I dla tego powtarzam rzecz wyłożyłam w sposób łatwy do pojęcia, nietrudny do wykorzystania; niewymagający kosztownych aparatów, naczyń, itd.
I tak też autor omawia kolejno składniki, słodowanie zboża, naczynia, przygotowanie zacieru, brzeczki, fermentację, różne rodzaje piwa wraz z recepturami oraz przechowywanie gotowego napoju.
Współczesny reprint oryginalnego wydania.